Ufak bir kasaba olan Gubbio çok zalim bir kurt tarafindan taciz edilmekte idi. Koyunlari ahillarindan, köpekleri yattiklari yerden kapmakta hatta atlara ve insanlara da saldirmakta idi.

Franciskus su kurtla bir konusuyum hele dedi. Ormana girdi ve kana susamis hayvana bir haç ile vurdu. Hayvan kafasini egdi ve sag ön ayagini Franciskus’un eline koydu.
Hayvan ile konustu ve kurt yatti.
Sadik bir dost gibi yeni sahibini kasabanin pazar yerine kadar takib etti.
Franciskus insanlara “biz hepimiz insanlar ve kurtlar bir kardes gibi olmaliyiz çünkü yaraticimiz ayni” dedi.
Dönüp kurda da “Insanlar bundan sonra sana yemeklerinden verecekler ve sen de bütün yasayan varliklari rahat birakmalisin” dedi.

Kurt basi ile onayladi ve insanlar birbirini öptü.

Tanrim benden bir baris araci yap.
birak nefretin estigi yere sevgiyi,
haksizligin oldugu yere bagislamayi,
tereddütün oldugu yere inanci,
ümitsizligin oldugu yere ümidi,
karanligin oldugu yere aydinligi,
kederin oldugu yere neseyi getireyim.
Yüce tanrim beni gurur, anlayis
ve sevgiye muhtac etme ama
gurur, anlayis ve sevgi ihsan eyle.
Zira verirsek aliriz,
bagislarsak bagislaniriz,
sonsuz hayata dogduk biz.